wariant: standuper, standupowiec, standuperka
inna pisownia: stand-uper, standupper

wymowa: [startaper]

ang.
stand – (m.in.) stać, stanąć;
up – (m.in.) w górę, wzwyż;
-er – końcówka dodawana do rzeczownika: określająca osobę lub rzecz przypisaną do tego rzeczowika;
stand-up – czasownik: podnosić się, wstawać; wytrymywać, mieć odporność; imiesłów przymiotnikowy i przysłówkowy: stojący (np. kołnierzyk), na stojąco (np. bufet), na stojaka.

znaczenie: aktor w monologu komediowym, komik w skeczu przed publicznością lub przed kamerą

przykład: Polski stand-up na razie raczkuje. Jest jednak dzieckiem rozwijającym się wyjątkowo szybko i zdrowo. (NaTemat.pl)